Leraars zonder Grenzen

​

Solidariteit is de tederheid der mensheid ( J. Borges) 

 

Leraars zonder Grenzen, LZG, met de hoofdzetel in Gent, www.lzg.be, is een vrijwilligersorganisatie die wereldwijd educatieve projecten realiseert. Dit overkoepelt begeleiding van leraars, ontwerpen van pedagogische hulpmiddelen en promoten van internationale samenwerkingsverbanden. 

 

Een afdeling van  LZG nationaal was gevestigd in Halle en lid van de Stedelijke Raad voor Ontwikkelingssamenwerking. Sinds 2002  groeide  een grote solidariteit onder  de Halse bevolking bij de uitbouw van de verschillende onderwijsprojecten in Albanië, Oekraïne, Pakistan, Tadzjikistan, Afghanistan en Rwanda. De gemeente ondersteunde de projecten met 8015 € sinds 2002. Ook activiteiten georganiseerd in kader van Tournee Mondiale, Steunzool, Zonta en privé donoren hebben bijgedragen tot  succesvolle realisaties. Daarnaast vergeten we ook de gift niet van  Halse scholen na de aardbeving in Pakistan, bij de heropbouw van een middelbare school. De projecten dragen telkens de naam van” kind” in de plaatselijke taal. Een korte beschrijving van de toen geïmplementeerde projecten:

 

De eerste kleinschalige projecten georganiseerd door de LZG  Halle waren  sportkampen in Albanië voor Bosnische vluchtelingen en later voor Oekraïense weeskinderen. Daarna rees het DYTYNA project in Oekraïne uit de grond: de oprichting van een school voor autistische en meervoudig gehandicapte kinderen. Onze lijfspreuk ‘teach the teachers’ werd toegepast: we probeerden zowel naar aanpak van kinderen met bepaalde handicap, als naar de organisatie van pedagogische-therapeutische groepen, als naar inhoud en opbouw van de activiteiten te werken. Streven naar duurzaamheid van de projecten is een sin-e qua non.  Er werden hier schitterende resultaten bereikt omdat een groep van 10 vrijwilligers ( leerkrachten, therapeuten, neurologen) tijdens de schoolvakanties regelmatig afreisde om het multidisciplinaire Oekraïense team te begeleiden. Stad Halle sponsorde  een hydrotherapiebad.  Het centrum werd overgenomen door een lokale onderwijsinstelling. 

 

In  Pakistan investeerden we in een educatief project SUDAYAK, een overlevingsproject voor de Kalashminderheid in de Hindukush.  Het Kalashvolk (Kalasha) vormt een inheemse minderheid van ongeveer 3500 mensen in het noordwesten van Pakistan, NWFP, (Northwestern Territories) met een eigen taal, eigen traditionele klederdracht, een eigen natuurgodsdienst met heidense rituelen en een levenswijze die dicht bij de natuur aansluit. Twee  scholen werden 4 jaar financieel gesteund, leerboeken – schrijfmateriaal – lonen van 4 leerkrachten. De resultaten van de examens, die centraal worden afgenomen door de Pakistaanse overheid waren uitstekend. Er was een budget van 1 500 euro nodig om een school op jaarbasis te ondersteunen. In mei 2006 werd onder de vlag van LZG ook een computercentrum opgericht. Voor velen een absoluut revolutionair idee, maar allicht ook heel belangrijk voor de economische ontsluiting van de vallei en de vergroting van de weerbaarheid en de  tewerkstellingskansen van de Kalash-jongeren. Gaat de  cultuur daardoor niet verloren? Filosofisch zit deze oude cultuur echter zo diep geworteld in hun belevingswereld dat de invloed van toerisme en een voortschrijdende digitalisering eerder oppervlakkig werkt en de kern van hun ethisch bewustzijn intact zal laten.